با اینکه اخبار به اندازه ی کافی این موضوع را پوشش نمی دهد، میلیون ها آتئیست در خاورمیانه وجود دارد، حتی در کشورهایی مثل عربستان سعودی و ایران، جایی که اسلام در همه جنبه های زندگی روزمره وجود دارد. اگرچه اکثر آن ها ساکت و بی صدا می مانند اما تعداد افراد بی اعتقاد این منطقه بیشتر از آنچه که خیلی از مردم تصور می کنند است.
در اینجا هفت واقعیت شگفت آور در مورد اتئیسم و ندانمگراها در خاورمیانه آورده شده است که ممکن است طرز فکر شما در مورد منطقه ی خاورمیانه را تغییر دهد.
۱- اگرچه خاورمیانه یک منطقه ی بیش از حد معقول مذهبی به نظر می رسد، خاورمیانه به طرز شگفت آوری در برگیرنده ی تعداد بالایی از آتئیست ها و ندانمگراها است. اما اکثریت این افراد اعتقادات خود را، به دلیل ترس از ترد شدن توسط دوستان و خانواده یا شکنجه و مجازات شدن توسط قوانین سختگیرانه دین گریزی کاملاً مخفی نگه می دارند.
۲- با این حال ، از هر 10 مسلمان کمتر از سه نفر در خاورمیانه و آفریقای شمالی می گویند که از حدیث و سنت با سختگیری پیروی می کنند ،طبق نظرسنجی سال 2013 که شامل 38000 مصاحبه حضوری با مسلمانان در سراسر جهان بود گفته اند که “به طور کلی ، مسلمانان به طور گسترده ای از ایده ی آزادی مذهبی حمایت می کنند “
۳- برخی از کشورهای خاورمیانه نسبت به مناطقی در اروپا مذهب کمتری دارند. طبق نظرسنجی WIN/Gallup سال ۲۰۱۲، ۳۰٪ از مردم لبنان و 29٪ از سرزمین های فلسطین گفته اند که “مذهبی نیستند”. حتی در عربستان سعودی این رقم 19٪، یعنی برابر با حدود 6 میلیون نفر بود. ولی برعکس ، در ایتالیا تنها 15٪ مذهبی نبودند.
۴- همان نظرسنجی 2012 WIN / Gallup نشان داد که 18٪ از کل جهان عرب می گویند “یک فرد مذهبی نیستم” ،که معادل با حدود 75 میلیون نفر می شود. این بررسی همچنین نشان داد که در میان 20 کشور مذهبی برتر کره زمین ، تنها یک کشور (عراق) در منطقه منا (خاورمیانه و آفریقای شمالی) واقع شده است.
۵- بسیاری از کارشناسان و تحلیلگرایان که در خاورمیانه تحصیل می کنند، معتقداند که اگر چنین عواقب سختی برای افرادی که اعتراف می کنند که به خدا ایمان ندارند وجود نداشت، این ارقام میتوانست حتی بیشتر هم باشد. حداقل چهار کشور منطقه ی منا به مانند قطر، عربستان سعودی، امارات و یمن – ارتداد (کنار گذاشتن ایمان) را یک جرم بزرگ نابخشودنی و گناهی کبیره می دانند.
۶- الجزایر ، بحرین ، عراق ، کویت ، لیبی و عمان همه قوانینی علیه “کفر” یا “توهین به الله” دارند، و این قوانین گاهی برای دستگیری آتئیست ها استفاده می شود. در برخی کشورها، مقامات مذهبی -و نه دولت- هستند که آتئیسم را مجازات می کنند. به عنوان مثال، در مراکش، قانون ارتداد را منع نمی کند. اما شورای عالی دانشمندان دینی مراکش، که اختیار صدور احکام مذهبی را دارد، مجازات “ارتداد” را در سال 2013 به مرگ محکوم کرد. طبق کتابخانه کنگره ایالات متحده در مصر، آزادی انتخاب دین از لحاظ تئوری مجاز است، اما در عمل دولت مرتباً کسانی را که اهانت به دین، یا آیین های ابراهیمی را مسخره می کنند زندانی می کند. در اکثر مواقع رژیم حاکم از این شکنجه ها بعنوان بهانه ایی برای زندانی کردن چهره های اپوزيسيون مخالف، استفاده می کند. برای مثال در ٢٠١٣، نویسنده مصری، کرم صابر، بخاطر نوشتن داستانهای کوتاه با نام «خدا کجاست»، به پنج سال زندان محکوم شد، جرم او توهین به دین بود. قوانین ضد آتئیستی بویژه در عربستان سعودی نیز بسیار خصمانه است. تبلیغ برای آتئیسم به هر شکلی و زیر سوال بردن اصول مذهب اسلام که کشور بر پایه آن بنا نهاده شده است، در وزارت کشور عربستان در سال گذشته، مجوز حکم اعدام دریافت کرد. در سال گذشته، رائف بدوی وبلاگ نویس این کشور به جرم اهانت به دین، به هزار ضربه شلاق و ده سال زندان محکوم شد. جرم او تأسيس حزب دموکرات آزاد بود، گروهی که به بحث آنلاین در مورد مذهب و سیاست های عربستان می‌پرداخت. سلامتی رائف بدوی در زندان به خطر افتاده است و گروه های حقوق بشر برای آزادی او کمپین تشکیل داده اند.
٧- هزاران نفر دیگر در خاورمیانه فقط به دلیل اینکه در مسیرشان با مذهب اصطکاک داشته اند، شکنجه و زندانی شده اند. و شاید میلیونها انسان دیگر وجود دارد که عقایدشان را با یکدیگر به اشتراک می گذارند و صبورانه منتظرند تا زمانی برسد که بتوانند با امنیت از سایه بیرون بیایند.
